Motyw zimy w literaturze jest pojawiającym się w różnych dziełach literackich elementem, który odnosi się do sezonu zimowego i jego charakterystycznych cech, takich jak mróz, śnieg, szarość, ciemność, bezczynność i spowolnienie. Motyw ten może być używany przez autorów jako pretekst do opowiedzenia historii o trudnych emocjach, takich jak samotność, rozpacz i poczucie osamotnienia, lub jako sposób na wyrażenie klimatu i atmosfery panującej w danym dziele. W literaturze zimowe obrazy często są używane do opisywania smutku, melancholii i tęsknoty, ale mogą też symbolizować odrodzenie, nowe początki i nadzieję.

Literatura – Hans Christian Andersen Królowa śniegu

Motyw zimy w tej baśni jest obecny na wielu poziomach. Po pierwsze, jest to sezon, w którym dzieją się wszystkie wydarzenia. Po drugie, zima jest używana jako metafora dla uczuć, które towarzyszą w utworze.